Het is al jaren mijn gewoonte om oneliners te verzamelen. Ter inspiratie of gewoon om ff op te kauwen. Ik heb al een aardige verzameling opgebouwd. Ik deel zo nu en dan wat via Instagram of Twitter. Het leukste vind ik om ze zo te bewerken zodat het citaat meer van mij wordt. Soms komt zo’n oneliner me in gedachten als ik weer iets anders lees en dan verbind ik ze met elkaar. Bovenstaande oneliner ‘Wees jezelf, maar dan moet je wel iemand zijn’ is daar een voorbeeld van. De eerste woorden zijn niet van mij, maar na de komma komen ze wel uit mijn koker.

Jezelf zijn wordt zo’n beetje de hemel in geprezen, alsof het dan allemaal wel goed komt. We zijn massaal op zoek naar onszelf. Maar wat als die ‘zelf’ zich een beetje verstopt heeft en moeilijk te vinden is? Soms weet je ff niet meer wie je bent, waar je (voor) staat! Van Henri Nouwen las ik “We zijn vaak liever iemand anders dan wie we nu zijn. We zijn vaak liever ergens anders dan waar we nu zijn.”

Het is de allereerste en verre weg oudste verleiding ter wereld. Ons wereldbeeld en toekomstverwachtingen zijn ervan doordrongen. We vergelijken onszelf voortdurend met anderen. We willen ons het liefst in die ander verplaatsen, die ander zijn! We vragen ons af waarom we niet zo rijk, zo sterk, zo mooi, zo machtig, zo intelligent, zo eenvoudig, zo genereus of zo vroom zijn als die ander. Het paradoxale is dat vergelijken in eerste instantie helpt om je daadwerkelijk beter te voelen. Ergens over dromen en op hopen stimuleren tot actie. Het positieve effect is doorgaans kortdurend en wordt meestal gevolgd door zelfverwijt, schuld, schaamte en nog meer jaloersheid. Tussen dromen en daden staan gedachten en gevoelens in de weg. Die stem in ons die steeds maar vergelijkt, zwijgt niet zo makkelijk. Ik noem die stem eigenlijk een “RupsNooitGenoeg”. Dat zelfverwijt, die schuld en schaamte maken dat je jezelf steeds meer als slachtoffer ziet. In slachtofferschap schuilt het gevaar van verlamming. Het houdt jou weg van inzicht krijgen in wie je mag zijn. Het is de menselijke tragiek dat juist door het continue vergelijken je verder weg komt van je eigen unieke roeping.

De uitweg uit deze valstrik begint bij de juiste vraag te stellen: “Mens, waar ben je?” Voor wie of wat schuil je weg? Stel die vraag maar herhaaldelijk. Je zal zien dat de antwoorden steeds waardevoller worden. Onze opdracht kom je tegen juist in wie en waar we zijn. Ieder mens is uniek. Ieder mens is IEMAND! Geroepen om diegene te zijn en dat te doen wat alleen hij of zij kan doen. Wie kan nu beter JOU zijn dan jijzelf. Je bent goed genoeg om te doen waartoe jij geroepen bent. Wees jezelf. Dan ben je iemand!